Page 15
લગભગ સાતસો આઠસો મીટર ત્રણે જણા લેકના કિનારે દોડ્યા અને પછી ઉભા રહ્યા લેકનો કિનારો પૂરો થઇ ગયો હતો અને એક ચેક ડેમ આગળ આવીને એ લોકો ઉભા રહી ગયા હતા..!!
આગળ રસ્તો જ નોહતો પાણી જ પાણી હતું..નવી નવી આવી પડેલી રાતના ભેંકાર અંધારામાં ત્રણે એ સાથે પાછળ વળીને જોયું તો થોડાક ઝાંખા અજવાળા માં એકતા મર્સિડીઝના બોનેટ ઉપર ચડી અને બે હાથ ખુલ્લા કરીને અટ્ટહાસ્ય કરતી એમને બોલાવતી હતી આવો..આવો આવો..!! ત્રણે એ ફરી એકવાર મોબાઈલ ચેક કર્યા પણ નેટવર્ક જ નહિ એસઓએસ ના બટન દબાવ્યા પણ બધું જ નકામું..!!
જબરજસ્ત ફાટી પડી હતી ત્રણેયની.. અંધારું ચડતું જતું હતું અને આખા ઉતરણ લેક ઉપર કોઈ જ નહિ..વાતાવરણ લગભગ બિહામણું કહી શકાય એવું થઇ ચુક્યું હતું..!! ત્રણેયની આંખમાં પાણી આવી ગયા હતા રડવા સુધી પોહચી ગયા હતા..!!એકતા એની મસ્તીમાં બોનેટ ઉપર ઉભી ઉભી એનો સ્કાર્ફ લેહારાવતી હતી..
ત્રણેય એ નીચી મૂંડીએ ગાડી તરફ ધીમે ધીમે યંત્રવત ચાલવાનું ચાલુ કર્યું..જેમ જેમ એકતાની નજીક આવતા ગયા તેમ તેમ એકતા ગીત ગાતી હતી એ સંભળાતું ગયું.. આખિર તુમ્હે આના હૈ..!! અને વચ્ચે વચ્ચે એકતા અટ્ટહાસ્ય વેરી લેતી..!!
ત્રણેય એકતાની પાસે આવ્યા લગભગ દસ પગલા દુર ઉભા રહ્યા..
એકતાની મર્સિડીઝની સ્પીડ અને ઉતરણના તળાવમાં ડૂબતા ડૂબતા બચેલો રાજલ લગભગ તૂટી ગયો હતો..અચાનક એ ધ્રુસકે ને ધ્રુસકે રડવા લાગ્યો અને જમીન પર બે હાથ જોડીને બેસી પડ્યો અને બોલ્યો એકતા ક્યા પાપની સજા કરી રહી છે તું ? મેં તારું શું બગાડ્યું છે શા માટે મને આટલો ડરાવે છે..?? એકતા હસતી એકદમ બંધ થઇ ગઈ અને બોલી પાપ તમે જ યાદ કરો ત્રણેય..જમીન પર બેઠેલા રાજ્લે નજર પાવન અને જીગર ઉપર ફેરવી એ બંને જણા પણ કબુતરની જેમ ફફડી રહ્યા હતા..પાવન દયામણા સ્વરે બોલ્યો એકતા ખરેખર અમને નથી યાદ પ્લીઝ..અમને છોડ યાર નથી સહન થતું હવે આ એક્ટ અમારાથી પ્લીઝ..
Previous Page | Next Page